ඔට්සි 8

මහාචාර්‍ය ලෝයි ඔට්සිගේ මෙවලම් අතර වූ ගල් පතුරැ පිහිය ඊ තල දෙක හා එලු සමින් කල කබාය මත වූ ලේ පැල්ලම් පරීක්‍ෂාවට ලක් කලේය. එහිදී ඒවා මත තැවරී තිබුණු ඔට්සිගේ නොවන විවිධ පුද්ගලයින් හතර දෙනෙකුට අයත් එකිනෙකට වෙනස් වර්ග හතරක ලේ පැල්ලම් සොයා ගන්නා ලදී. ගල් පිහිතලයේ වූ ලේ පැල්ලම ඔට්සි විසින් පිහියෙන් ඇන කෙනෙකු මරා දමා ඇති බව පෙන්නුම් කලේය.එක් ඊතලයක වර්ග දෙකකට අයත් ලේ පැල්ලම් විය.මින් අදහස් කලේ ඔහු හීයෙන් විද මිනිසුන් දෙදෙනෙකු මරා දැමූ බවය.ඒ සෑම විටකම යලිත් පාවිච්චිය සඳහා ඊතලය සතුරු සිරුරු වලින් එලියට ඇද තමා ලඟ තබා ගත්තේය. හතරවන ලේ පැල්ලම ලොම් කබායේ උරහිස මත තිබී සොයා ගන්නා ලදී. මෙහි දී ලෝයිගේ නිගමනය වූයේ ඔට්සි විසින් බරපතල තුවාල ලද කෙනෙකු තම කර පිටින් බොහෝ දුර උසුලා ගෙන ආ බවයි.මේ සියල්ල හොඳින් අධ්‍යනය කල මහාචාර්‍ය ලෝයි පැවසුවේ ඔට්සි මිය යෑමට පැය විසි හතරකටත්,හතලිස් අටකටත් අතර කාලයකට පෙර තවත් තමාගේ මිතුරෙකු සමඟ සතුරන් සමූහයක් හා සටන් වැදුනු බවය. මේ සටන් කෙරුනේ කා සමගද, ඇල්ප්ස් කඳු වැටියේ මුහුදු මට්ටමින් මීටර් 500ත් 1000ත් අතර උස ප්‍රදේශ වල මේ යුගයේ ගෝත්‍ර හෝ පවුල් 4කින් 5කින් සැදුම් ලද කන්ඩායම් බොහෝ ගනනක් වසය කලහ.කඳු වැටියේ බොහෝ තැන් පුරා විද්‍යාත්මක වටිනා කමක් ඇති ස්ථාන ලෙස සිතියම් මත සලකුණු වී තිබුනද මේ ස්ථාන වල කැණීම් ස්වාභාවික හේතූන් මත මේ දක්වා කෙරී ඇත්තේ ඉතා මද වශයෙනි. වල් සෙනාලෙස් යන ස්ථානයේ කෙරුණු කැනීම් වල දී ක්‍රි. පූ. 3000ට අයත් ගමක නටඹුන් හමු වී තිබුනි. මේ පවුල් හෝ ගෝත්‍ර අතර තම ප්‍රදේශ සීමා පිලිබඳව නිතර ආරවුල් ඇතිවිය. සමහර විට ඔට්සි හා තම මිතුරා මේ ප්‍රදේශ සීමා නීති උල්ලංඝණය කිරීම සටනකට මුල පිරුවා විය හැක. ක්‍රි.ව.2001 ජුනි ,මස 28 වෙනි දින කරන ලද වැදගත් සොයා ගැනීම වූයේ මමියේ වම් උරහිසට මදක් පහතින් වූ තුවාලයයි. මෙය පරීක්‍ෂා කිරීමේදී එය උල් කරගත් ලීයකින් සාදාගත් ඊ තලයකින් විද කරන ලද තුවාලයක් බව පෙනුනි.1991 සිට කරන ලද සිය ගනනක් වූ පරීක්‍ෂණයන්ගෙන් මේ මරාන්තික තුවාලය මග හැරී ගියේ කෙසේද, මේ පිලිබඳව ඔස්ට්‍රියාවේ ඉන්ස්බෘක් විශ්ව විද්‍යාලයේ මමිය භාරව සිටින වග කිව යුත්තෝ නිදහසට කරුණු ඉදිරිපත් කලහ. පරීක්‍ෂණය සඳහා මමිය තැන්පත් කර තිබුණු අධිශීතකරණයෙන් පිටතට පිටත තබා ගත හැකි වූයේ විනාඩි 30 ක උපරිමයක් දක්වා පමණි. මේ විනාඩි 30 ඇතුලත බොහෝ පරීක්‍ෂණයන් කල යුතුව තිබිණි. මේ කාලය තුල රසායනාගාරයේ තිබූ සාමාන්‍ය උෂ්ණත්වය තුල අනාවරණය වූ සිරුර යලිත් පෙර තිබූ තත්වයට පත්කර ගැනීමට අධිශීතකරණය තුලදී තවත් පැය 48 ක කාලයක් අවශ්‍ය විය. මෙසේ සීමිත කාලයක් තුල අසීමිත දේ කිරීම්මට උත්සාහ කිරීමේදී යම් යම් දේ මග හැරී යාමට ඉඩ තිබුණු බව මේ නිලධාරීන් පැවසූහ.

ඔට්සි 7

මේ අතර දීර්ග නීතිමය ක්‍රියා වලියකින් පසුව ඔට්සිගේ අයිතිය ඉතාලිය සතූ විය.1998 මාර්තු මස
මමිය විශේෂ යානයකින් විශේෂ ආරක්‍ෂාව යටතේ තමා ඉපදී හැදී වැඩුණු බිම වෙත යලිත්
පැමිණියේය. ඉතාලියේ ට්‍රියෝලි ප්‍රදේශයේ බොල්සානෝ නගරයේ ඔහු වෙනුවෙන් විශේෂ කෞතුකාගාරයක් ඉදිවිය.මෙහි ඔහුගේ කුටිය තුල වර්ෂ 1991සැප්තැම්බර් මස 19 වැනි දින සවස
3.30 වන තුරු වැලලී සිටි ඔට්ස්තාල් තැන්නේ හිම යට තිබූ වාතාවරණය කෘතිමව නිර්මාණය
කරන ලදී.මේ කුටියේ බිත්ති මුදවා ගත් අයිස් පතුරු බීත්ති ගඩොල් මෙන් ඇල්ලීමෙන් නීමකර ඇත්තේ ඇස්කිමෝවරු වාසය කරන ඉග්ලු නිවහනක් සිහිගන්වමිනි. මේ විශේෂ කෞතුකාගාරය විවෘත කිරීමේ උත්සවයට මමිය මුල් වරට සොයා ගත් සයිමන් යුවල විශේෂ අමුත්තන් ලෙස
සහභාගි වූහ.

ක්‍රි.ව. 2001 ජුනි මස මමිය පරීක්‍ෂාකර බැලූ ඕස්ට්‍රේලීයාවේ බ්‍රිස්බෙන් හි ක්විස්ලන්ඩ් විශ්ව විද්‍යාලයේ
මහාචාර් ය තෝමස් ලොයිගේ විශේෂ අවධානය ඔට්සිගේ දකූණු උරහිස හා වම් වලලු කර ප්‍රදේශයේ වූ පච්ච සලකුණු වලට සමාන තිත් පෙල වෙත යොමු විය.
ඒවා සත්ව ඇට කටුවකින් හෝ ලීයෙන් ඉතාම සිහින්ව සාදා ගත් ඉඳි කටුවකට සමාන දෙයකින් කර ඇති සිදුරු පෙලක් බවත් ඒමගින් ශරීරය තුලට ඉතාම සිහින්ව අඹරා ගත්
කුඩු වර්ගයක් හෝ අලු වර්ගයක් එන්නත් කර ඇති බවත් සොයා ගන්නා ලදී.
මේ ප්‍රති කර්මය කර ඇති ස්ථාන චීන කටු සැත්කම් වල දී උදරාබාධ සහ කොන්දේ වේදනාව
සඳහා චීන කටූ එන්නත් කරනු ලබන ශරීරයේ ස්ථාන හා මනාව සැසඳේ. ඔට්සි ජීවතුන් අතර
සිටියදී උදරාබාධ වලින් පෙලුනු බවට ඔහුගේ ආමාශයේ හා බඩ වැල් තුල තිබී සොයා ගන්නා
ලද කොකු පනු බිත්තර සාක්‍ෂි දරයි. තමන් විසූ ගල් ලෙන් තුල වූ තෙතමනය හා සීතල නිසා
ගල් යුගයේ මිනිසා කොඳු නාරටියේ හා හන්දිපත් වල වේදනා වලින් පීඩා විඳීය.
ඔට්සි මේ රෝග දෙකින්ම පීඩා විඳි අතර මේ සඳහා ඔහු ගත් ප්‍රතිකාරය මේ කටු සැත්කම විය
හැකිය.චීන කටු සැත්කමේ මූලාරම්භක යුගය ලෙස වාර්තා වන්නේ මීට වසාර දෙදහසකටත් වඩා
පසු යුගයකි. එසේ නම් කටු සැත්කමේ මූලාරම්භය යුරෝපය වීද යන්න තවමත් නොවිසඳුණ ප්‍රශ්ණයකි.

ඔට්සි 6

වියලා ගත් තෘණ වලින්ම වියා ගත් පැදුරකට සමාන වූ උනුසුම් පොරෝණය සීතලෙන් ආරක්‍ෂාවීම සඳහා ලොම් කබාය මතු පිටින් පොරවා ගැනීමට පාවිච්චි කල අතර නිදා ගැනීම සඳහා පැදුරක් ලෙසද පාවිච්චි කරන්නට ඇත.ගස් වල පට්ටා සිහින් තීරු දෙකක් එකට තබා අඹරා ගත් ලණු පොටවල් නිසැකයෙන්ම අල්ලාගත් හෝ මරාගත් සතුන් ඔසවා ගෙන යාම පහසු වීම සඳහා ඔවුන්ගේ කකුල් එකට තබා බැඳ ගැනීමට පාවිච්චි කලා විය හැක.ලී මිටකට තබා බැඳ ගත් මුවහත් ගල් පතුර මස් වැනි දේ කපා ගැනීම සඳහා පිහියක් ලෙස පාවිච්චි කල අතර නිවැරදි ඉලක්කය වෙත ලඟා වීම පහසු කරවීම සඳහා ඊතල අගට බැඳීමට පාවිච්චි කල කුරුලු පිහාටු කිහිපයක් ද, ඊතල දෙකක් සහ නිම නොකල ඊතල දොලහක් ද තවමත් සාදා නිම නොකල දුන්නක්ද, ඔහු ගේ මෙවලම් අතර විය. සෙන්ටි මීටර දහයක් දිග වූ තඹ තලයක් සහිත පොරව පිලිබඳව ස්ථීර නිගමණයකට තවමත් එලැඹී නැත. ඔට්සිගේ යුගයට නව තාක්‍ෂණයක් වූ මේ ලෝහ තලය ඔහුට ලැබුනේ කෙසේද,ගල් යුගය අවසන් කරමින් මුල්ම ලෝහය ලෙස තඹ මුලින්ම සොයා ගැනීමේ ගෞරවය හිමි වන්නේ ආසියාවටය. මේ සොයා ගැනීම සිදු වූයේ ද ඔට්සිගේ යුගයට වසර තුන්සීයකට පමන පසුය. ඔට්සිගේ ශරීරය පුරා කොටා ඇති පච්ච සලකුණු 58 පවසන්නේ කුමක්ද,දැනට ඒවා කිසිම මෝස්තරයකට කරන ලද ඒවා නොවන බවක් පෙනුනද, ඒවා තුල යම් කිසි රහසක් සැඟ වී ඇති බව මේ පිලිබඳව පරීක්‍ෂණ පවත්වන්නෝ පවසති. ඇතැම් විට අද මෙන් එදා ගත සැරසීමේ අදහසින් පච්ච කෙටුවා නොවන්නට පුලුවන. එසේ නම් එදා පච්ච කෙටීම ප්‍රතිකාර ක්‍රමයක් වීද,

ඔට්සි 5

පරීක්‍ෂණය සඳහා සම්භන්ධ වූ කණ්ඩායම් විශ්මයට පත් කරමින් ඔට්සි කියා සිටියේ තමා වසර පන්දහස් තුන්සියයක් පැරණි බවය. එනම් දැනට ලොව පැරණිම මමිය ලෙස සැලකෙන 1923දී ඊජිප්තුවේ පිරමීඩයක් තුල තිබී සොයා ගත් ටූටන් කාමන් ගේ මමියටත් වඩා වසර දාහකින් පමණ ඔට්සිගේ මමිය පැරණි විය. ලොව පුරා පුරාවිද්‍යාව පිලිබඳව උනන්දුවක් දක්වන්නන්ගේ දෑස් මේ මමිය වෙත යොමු විය. මේ අවස්ථාවේ ඉතාලි රජය ඔට්සිගේ මමිය සොයා ගත් ස්ථානය පරීක්‍ෂාකර බලා වහාම වාර්ථාවක් සපයන ලෙස අදාල නිලඬාරීන්ට දැන්වීය. මමිය සොයා ගත් ස්ථානය ඔස්ට්‍රියාවට අයත්ද නැතිනම් ඉතාලියට අයත්ද යන්න තීරණය කිරීම මේ නිලධාරීන්ට අපහසු විය. හේතුව වූයේ මේ ප්‍රදේශයේ බිම මත පැහැදිලිව සටහන් වූ අඛන්ඩ දේශ සීමා සලකුණු නොමැති වීමය. ඇල්ප්ස් කඳු මත දේශ සීමා සලකුණු කර ඇත්තේ එකිනෙකට දුරින් සිටුවන ලද මායිම් ගල් වලිනි. ඒවා ද නිරන්තරයෙන්ම හිමෙන් වැසී තිබීම නිසා දේශ සීමාව නිශ්චිතවම දැන ගැනීම උගහටය. මෙහි දී පෙනී ගියේ ඔට්සිගේ මමිය සොයාගෙන තිබුනේ ඔස්ට්‍රියවට අයත් භූමි භාගයේ දී නොව ඔස්ට්‍රියානු ඉතාලි දේශ සීමාවට මීටර් අනූ දෙකක් ඔබ්බෙහි විද්‍යාත්මක ප්‍රශ්ණ රැසට තවත් දේශපාලනමය ප්‍රශ්නයක් එක් කරමින් මමිය පිලිබඳව තමන්ගේ අයිතිය ප්‍රකාශ කරන ලදී.මේ අතර ඔට්සිගේ මමිය හා ඔහුගේ මෙවලම් තොගය ක්‍ෂේත්‍රයේ නිපුණ වූවන්ගේ සියගණනකගේ පරීක්‍ෂණයන්ට ලක් වෙමින් තිබිණි.ඔට්සි උස අඩි පහයි අඟල් හතරක් වූ පිරිමියෙකි. බර කිලෝ ග්‍රෑම් පනහක් වූ අතර මිය යනවිට වයස අවුරැදු හත්ලිහත් හතලිස් පහත් අතර විය.කොන්ඩය උරහිස දක්වා වැවී තිබුණ අතර රැවුල සෙන්ටි මීටර නමයක් දිගට වැවී තිබුණි. මනාව වැඩුණු ශක්තිමත් මමියේ අත්වල වලලු කර හා ඉල ඇට ප්‍රදේශයේ කැපුම් තුවාල විය. තිත් සිහින් ඉරි කෑලි සහ කුරුස ලෙසින් කොටස් කරන ලද පච්ච පනස් අටක් ඔහුගේ ශරීරය මත විය. මේවා කිසිම මෝස්තරයකට කරන ලද ඒවා නොවීය. එලු සමින් කල කබාය තමා විසින්ම මසා ගත් එකක් විය. සොයා ගත් පාවහනේ අඩිය සඳහා වලස් සමක් යොදා ගෙන තිබුණ අතර එහි මතුපිට මුව සම් කැබලි වල් එලු සම් කැබලි හා වෙනත් විවිඬ සතුන් කීප දෙනෙකුගේ සම් කැබලි එකට තබා මසා ගැනීමෙන් සාදා ගෙන තිබුණ අතර දෙපා උණුසුම්ව තබා ගැනීම සඳහා පාවහන තුලට වියලා ගත් තෘණ වර්ගයක් අතුරා තිබිණි.

ඔට්සි 4

පුරා විද්‍යා අංශය මගින් සිරුර හමු වූ ස්ථානයේ කැණීම් කරණ ලදී.සිරුර හැඳින්වීම සඳහා මේ පිලිබඳව පරීක්‍ෂණ කලවුන් විසින් සිරුර මේ දක්වා වැලලී සිටි ඔට්ස්තාල් තැන්න සිහි ගන්වමින් ඔට්සි යන නම තබන ලදී. මේ අතර සිරුර වැලලී සිටි ස්ථානයේ කරන ලද කැණීම් වලදී,එලු සමින් කරන ලද කබායක්,ඊ තල දෙකක්,නිම නොකල ඊ තල දොලහක් ඊතල බහාලූ කොපුවක් වැනි සම් මල්ලක්,වේලා ගත් තෘණ වර්ගයකින් වියා ගත් පැදුරකට සමාන වූ පොරෝනයක්,ලීමිටකට මුවහත් ගල් පතුරක් තබා බැඳ ගැනීමෙන් සාදාගත් පිහියක්,ගස් වල පට්ටා වලින් වියා ගත් ලණු පොට වල් කීපයක් මුවහත් ගල් පතුරු කීපයක් හා කවුරුත් විශ්මයට පත් කරමින් ලී මිටකට සෙන්ටිමීටර දහයක් දිග තඹ තලයක් තබා බැඳ ගැනීමෙන් සාදා ගන්නා ලද පොරවක්ද සොයා ගන්නා ලදී. තඹ වලින් සාදා ගන්නා ලද පොරෝ තලය දුටු විගස සියල්ලෝම තීරණය කලේ ඔට්සි ගල් යුගයේ අවසන් අවස්ථාවේ විසූ අයකු බවය. ගල් යුගයට අයත් අංග සම්පූර්ණ මෙවලම් තොගයක් එකම ස්ථාණයක තිබී සොයා ගත් පලමු අවස්ථාව මෙය විය. සොයා ගන්නා ලද ඔට්සිගේ මමිය ගල් යුගයට අයත් දඩයක්කරුවෙකුගේ බව වහා තීරණය විය.ඊ ලඟ කාර්‍ය වූයේ ඔට්සිගේ මමිය කෙතරම් පැරණි දැයි දැණ ගැණීමය.මේ සඳහා මමිය කාබන් කාල නීර්ණ පරීක්‍ෂණයකට ලක් කරන ලදී. පරීක්‍ෂණ වාර්තාව දූටු පරීක්‍ෂකයෝ ඒ ප්‍රථීඵල එක් වරම ප්‍රකාශ කිරීමට මැලිවූහ

ඔවුන් ඉතා නිහතමානීව කියා සිටියේ කාබන් කාල නීර්ණ පරීක්‍ෂණයේදී තමන් අතින් යම් වරදක් සිදු වන්නට ඇති බවය. මේ නිසා එකිනෙකට වෙනස් කන්ඩායම් කීපයක් ලවා මේ පරීක්‍ෂණය නැවත කිහිප වතාවක් කරණ ලදී.

ඒ වාර්තා සසඳා බැලීමේදී පෙනීගියේ සියලුම පරීක්‍ෂණයන්ගේ ප්‍රථිපල සමාන බවය.

ඔට්සි 3

දිය වී යන හිම තුලින් මතු පිටට නෙරා තිබුනේ මිනිස් හිසකි. හිමගිරි තරණය කරන්නන්ට මෙය දුර්ලභ දර්ශණයක් නොවේ.හිම කඳු නැගීමේදී ලෙස්සා වැටී මිය යාමත් හිම නාය යාම් වලට හසු වී හිමෙන් වැලලී මිය යාමත්,එවන් සිරුරු සොයා ගැනීමට නොහැකි වීමත් බොහෝ විට සාමාන්‍ය දෙයක් ව පවතී.මෙවන් සිරුරු ස්වාභාවික ලෙස යලිත් හිමෙන් මතුවීමට වසර පනහක් හැටක් වැනි කාලයක් ගතවේ.මීට පෙර අවස්ථා කිහිපයකදීම,මේ ප්‍රදේශයේ තිබී මෙසේ මිය ගිය හිම කඳු නගින්නන්ගේ මල සිරුරු හයක් පමණ හමු වී තිබුණි. සයිමන් යුවල මේ අවස්ථාවේ කල යුතු හා කලහැකි වූ එකම දේ වූයේ තමන් දුටු දේ වහාම ලඟම වූ පොලිස් ස්ථානයක් වෙත දැනුම් දීමයි.ඒ අනුව ඔවුන් දෙදෙන මල සිරුර සොයා ගත් ස්ථානයට ලඟින්ම පිහිටි ඔස්ට්‍රියාවේ පොලිස් ස්ථානයක් වෙත තමන්ගේ සොයා ගැනීම දැනුම් දුන්හ. පොලිස් හෙලිකොප්ටර් යානය ඔට්ස්තාල් තැන්න වෙත පැමිනියේ තනිවම නොවේ. ඔවුන් සමඟ හිම කඳු තරණයේදී දුෂ්කර තාවන්ට පත්වූවන් මුදා ගැනීම සඳහා විශේෂ පුහුනුව ලත් ඒකකයක හෙලිකොප්ටර් යානයක්ද විය. පැමිණි කන්ඩායමේ සමහරැන්ගේ මතය වූයේ මෙය එක් දහස් නමසිය තිස් ගනන් වල කඳු නැගීමේදී මිය ගිය අයෙකුගේ සිරුරක් විය හැකි බවයි. දෙවන ලෝක යුද්ධයේදී මිය ගිය සොල්දාදුවෙකුගේ සිරුරක් විය හැකි බව ඇතැමුන් සිතූහ. කෙසේ වෙතත් ඔවුන්ගේ මුල්ම කාර්‍ය වූයේ මලසිරුර සිර වී සිටි අයිස් තට්ටුවෙන් මුදා ගැනීමය අයිස් තට්ටුව කඩා සිරුර ගොඩට ගත් විට ඔවුන්ට පෙනී ගියේ මේ සිරුරෙහි යම්කිසි විශේෂත්වයක් ඇති බවය. ඔවුන් වහාම ඔස්ට්‍රියාවේ ඉන්ස්බෘක් විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍ය පීඨය වෙත මේ බව දැන්වීය. ඔවුන් වහාම ක්‍රියාත්මක විය. සිද්ඬිය වූ ස්ථානය වෙත පැමිණි වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ පලමු නිගමනය වූයේ අදාල ආම්පන්න භාවිතයෙන් තොරව හදිස්සියේ සිරුර ගොඩ ගැනීමට කරන ලද ප්‍රයත්නයේදී සිරුරට අලාභ හානි සිදු වී ඇති බවය.සිරුරේ අතක කටුවක් පුපුරා තිබිණි. රහසඟ පෙදෙස ශරීරයෙන් ගැල වී ගොස්‍ ය ඉන්ස්බෘක් විශ්ව විද්‍යාලයේ නිලධාරීන්ගේ ඊලඟ ප්‍රයත්නය වූයේ මල සිරුර මේ දක්වා වැලලී තිබුණු වාතාවරණයට සමාන වාතාවරණයක හැකි ඉක්මණින් නැවත තැන්පත් කර තැබීමය.එසේ නොවුන හොත් අයිස් බවට පත් වී තිබුණු සිරුර අව් රශ්මිය නිසා මෙලෙක් වී අලාභානි සිදු විය හැකි බව ඔවුන්ට පෙනුනි. වහාම සිරුර අදාල විශ්ව විද්‍යාලයට ගෙන ගොස් විශේෂ අඬි ශීතකරණයක් තුල කෘතිම ලෙස අවශ්‍ය වාතවරණය මවා,සිරුර ඒ තුල තැන්පත් කරණ ලදී. මේ අතර විශ්ව විද්‍යාලයේ............

මමිය 2

ඉතාලිය භූගෝලීය වශයෙන් ප්‍රංශයට,ස්විස්ටර්ලන්ට්තයට හාඕස්ට්‍රයාවට මායිම් වන්නේ කිලෝමීටර් එක් දහස් තුන් සීයක් පමණ දිගට විහිදුනු,හිම මිදුනු ඇල්ප්ස් කදු වැටියෙනි.මැයි මස සිට සැප්තැම්බර් මාසය පමන වන තුරු පවතින ග්‍රීස්ම සමයේ මේ කදු වැටියේ පහත මට්ටම්,හිම දිය වී නිල් තණ පිට්ටනි බවට පත් උවද,කදු වැටියේ ඉහල මට්ටම් වල කිසිදා සහ මුලින් හිම දිය වී යන්නේ නැත.මේ කාලයේ පවතින හිතකර දේශගුණයත් ,හිම තරමක් දිය වී තිබීමත් නිසා කඳු නඟින්නන් ඇල්ප්ස් තරණය සඳහා තෝරා ගනු ලබන්නේ මේ කාලයයි. ජර්මන් ජතික හෙල්මුට් සයිමන් සහ ඔහුගේ බිරිඳ එරිකා ඇල්ප්ස් කඳු තරණය සඳහා සැප්තැම්බර් මස මැද භාගය තෝරා ගන්නා ලද්දේ මේ නිසාය. කඳු වැටියේ ඔස්ට්‍රියාව දෙසින් ඇල්ප්ස් තරණය ආරම්භ කල දෙදෙනා මුලින්ම කඳුකරයේ පමණක් පිපෙන විවිධ වර්ණ මල් වලින් පිරී තිබුණ තණ පිට්ටනි හරහා ගමන් කලහ. ඉන් ඔබ්බෙහි අහස සිප ගෙන සිටියේ කිසිදා දියවී නොයන හිම පිරී කඳු ශිඛරයන්‍ ය. පියවරින් පියවර නිල්ල පසුවන විට ගමන දුශ්කර එකක් විය.අයිස් තට්ටුවකින් වැසී තිබුනු සිම්ලෝන් නමින් හැඳින් වූ ප්‍රදේශයට පැමිනෙන විට ගමන අතිශයින්ම දුෂ්කර හා අනතුරු දායක විය. මෙහිදී ශක්තිය,ෙධර් යය,ඉවසීම මෙන් ම පලපුරුද්දද අවශය විය.මේ වන විට සයිමන් යුවල කන්දේ මුහුදු මට්ටමින් මීටර් තුන් දහස් දෙසිය දහයක් උඩට නැග සිටියෝය. ගහ කොළින් තොර වූ පරිසරය සුදෝ සුදු රෙද්දක් ඇතිරුවාක් මෙන් හිම විසින් වසා සිටින ලදී. තද හිරු රශ්මිය, හිම මතු පිටට වැදී පරාවර්ථනය වීමෙන් ගත උණුසුම් කලේය. තැනින් තැන පිහිටි,හිමෙන් වැසී ගිය කඳු ශිඛරයන් වලාකුලින් තොර නිල් අහස වෙත එසවී තිබිණි. පහත බැලූ ඔවුන්ට පෙනුනේ කඳු මතින්දිය වී ගිය හිම විසින් තැනින් තැන නිර්මාණය කරණ ලද නිල් පැහැති ජලයෙන් පිරී ගිය,විවිධ හැඩයෙන් යුත් ලොකු කුඩා විල් සමූහයකි. අවට දර්ශණය කෙතරම් සොඳුරු උවද, සිම්ලෝන් අයිස් තට්ටුව තරණය කිරීම ජීවිතය පරඳුවට තැබීමකි. එ බැවින් සාමාන්‍ය ගමන් මග මඟ හරවා වෙනත් අතුරු මර්ගයක් ඔස්සේ ඉදිරියට යාමට සයිමන් යුවල තීරණය කළහ. ඒ අනුව සිම්ලෝන් අයිස් තට්ටුව අයින දිගේ ඔට්ස්තාල් තැන්න හරහා දෙදෙනා ඉදිරියට ඇදුනාහ. මෙසේ ගමන් කල යුවලට සුදෝ සුදු හිම මත වූ කළු පැහැති යමක් නෙත ගැටිනි. කුතුහලයෙන් පිරී ගිය ඔවුන් ඒ වෙත ලඟා වූ විට දැක ගත හැකි වූයේ මෙතෙක් දුටු ප්‍රියජනක දර්ශනයන්ට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස් දසුනකි.

ඔට්සි

අද ලියන්නෙ මගේ හිතවතෙක් මහත් වෙහෙසක් දරා සොයා ලියන ලද ගවේෂනාත්මක ලිපියක කොටසක්.මෙහි වැදගත්කම නිසාම ඔහුගෙන් අවසර ලබා ගෙන ලියන්නේ ඔයාලටත් එහි රසය විඳින්න දීමේ බලාපොරොත්තුවෙන්මයි.ඉතාලියේ ෂෙසානෝ හි දැනට වාසය කරන රන්ජිත් ක්ලැරන්ස් කොස්තා නම් ඔහු ගුරුවරයෙකි,මාධ්‍යයවේදියෙකි,කවියෙකි,ගීත රචකයෙකි,ඔහුට ස්තුති කරමින්ම අද සිට ටික ටික ලියන්නම්. ලොව පැරණිම මමිය ඉතාලියේ ඔට්සි හිමෙන් වැසී ගිය ඇල්ප්ස් කඳු මතඔට්සිතාල් තැන්නේදී හමු වූ මමිය ඔට්සි ලෙස නම් කරනු ලැබීය.කාබන් කාල නීර්ණ පරීක්‍ෂණයන්ට අනුව ටූටන් කාමන්ගේ මමියටත් වඩා වසර දහසකින් වැඩිමහල්ය‍. ඒ අනුව ඔට්සිගේ මමිය වසර පන්දහසකටත් වඩා පැරණි මමියකි. ඔට්සි පිළිබඳව මූලික පරීක්‍ෂණ පැවැත්වූවන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙකු මේ වන විට තවමත් අනාවරණය නොවූ හේතූන් මත මිය ගොසය‍.ඔට්සිතාල් තැන්නේම හිම මත වැටී මිය ගොස් සිටි සයිමන් හෙල්මුට් ගේ සිරුරද පසුගිය වසරේදී සොයා ගන්නා ලදී... ඉතාලිය භූගෝලීය වශයෙන්................ඉතිරිය හෙට

නිවාඩුව ඉවරයි

තිබුනු විවෙකය ඉවර උනා.ඒ නිසා කවියක් වත් ලියන්න වෙලාවක් හොයාගන්න අමාරු උනා. මේ දවස් වල යාලුවොත් මව් රටට යනවා.දෙමාසයකට වරක් නිකුත් වන අපේ කවි පුවත් පතේ වැඩ නිසා තිබුණු පුන්චි ඉඩත් ඇහිරුණා.සිතුවිලි එවලා තිබුණ පනිවිඩේ දැක්කම ආයෙත් ලියන්න හිතුණා.හැබැයි ටිකක් වෙනස් කරලා.ඔයාලට පුලුවන්නම් අපේ කවි සඟරාව බලන්න. www.dehena.orgක්ලික් කරන්න. කවුරු හැර ගියත් මා හැර නොයන සෙවනැල්ල තනිය හා එක්වෙලා මා ලඟම තනි රකියි අද වගේම හෙට දිනෙත්. පඞුවස්....

මගේ රට

රණවිරු පුතුනි ජය ගෙන ඇදෙමින් පෙරට සතුටකි ඔබේ විකුමන් ඇසුනත් සිතට දහමින් පිරුනු පින්බර සුන්දර දැයට සාමය පතන්නෙමි අදරින් මගෙ රටට

මිනිසුනේ

හැම තැන අවුල් වියවුල් රට විෂම වෙලා පැවතුන මිතුරැ ඳම හොඳ හිත ඉවත් වෙලා ලස්සන රටක් ඇයි මෙතරම් කුරිරු වෙලා පිලියම් යොඳමු ඳෑ හැඟුමින් එකතු වෙලා ඳෑ අභිමාන හැඟුමින් හද මඩල පිරී එක මුතු හරට එක්ව්න්නට මොකද බැරී පිරිසිදු අවං කම සිතිවිලි වලින් පිරී මිනිසුන් ලෙසින් අපි යමු මාවතට හැරී

බලය

පසු පස පියාඹ්න ඳෙස් පාලන බලය මිනිසුන් මගෙ රටේ පිරිහීමට මුලය නොතකා නොපිලිපැඳ නීතිය නිසි බලය නිල ඳරුවෝඳ ගොලුවෙති ලඟ නිල් කොලය

මම

ඔබ සිතන ලොව දිනන්නට හැර ඉතිං මම දුර රටක ඇදුනා ලය මඩලෙ රැඳි වේදනාවම සීතලෙන් ගල් ගැහෙනු දැනුනා ඇත්තමයි හරි අපූරුයි ආදරය හරි සුන්දරයි

කවිය

කවිය පිළිබඳ ඉතිහාසය අති පැරණිය. ශාස්ත්‍රානුකූලව කිසිවක ප්‍රභවය සොයාගැනීමට අපහසු අවධියක අනික් සියල්ල මෙන් කවියද දෙවියන් අතින් ලැබුණු දෙයකැයි කල්පනා කල ජන සමාජය කවියට මහත් ලෙස ගෞරව දැක්වීය. එහෙත් අද මිනිසා සියල්ල විද්‍යානුකූලව සොයාබැලීමට වෑයම් කරයි. අප භාවිතා කරන හැම වචනයකම යම් කිසි ලයාන්විත බවක් ඇත. එය අප නිතර දෙවේලේ භාවිතා කරන වචන වලද ඇති බව පරිස්සමින් අසා සිටින විට පැහැදිලි වෙයි. මේ ලයාන්විත බව ප්‍රකටව පෙනෙන අවස්ථාවේදි ගීතය උපන්නේය යන්න අද පිළිගැනීමයි. ගීතය හෝ කවිය එක භාෂාවකට හෝ ජාතියකට සීමා වූ දෙයක් නොවේ. එය සකල භාෂාවන් ට මෙන්ම සකල ජාතීන්ට ද පොදු වූ දෙයකි. සිංහල රාජධානිය වැටෙනවාත් සමග කවීන්ට හෝ ග්‍රන්ථ කතුවරුන්ට අනුබලය ලැබිය හැකි තැනක් නැති විය. රජුන් නැතිවූ කල ඔවුන් රදල ප්‍රභූන් උසස් තැන තබා ග්‍රන්ථ සැපයීමට පටන් ගත්හ. මොවුන්ගේ අනුග්‍රහය හෝ අනුබලය ලබා ගැනුනු කවි පොත් රාශියක් සිංහල භාෂාවට එක්වී ඇත. 17 වන සියවසේදි මුල් යුගයේ සිට 19 සියවසේ අවසාන භාගය වන විට රටේ ආර්ථික සාමාජික පාලන ප්‍රශ්ණ පැවතීම නිසා භාෂාවේ දියුණුවට අවස්ථාවක් නොලැබුනේය. එහෙත් සතුරු උවදුරු හා අනේක බාධාවන් අතර කල් ගත කරමින් ජනතාව අතට මේ යුගයේ සිටි උගතුන් විසින් පත් කරන ලද ග්‍රන්ථ රාශීය දෙස බලන විට ඔවුන්ට අපගේ ගෞරවාදර භක්තිය පිරිණැමිය යුතු ය. අපේ රටේ සිටි කෘතහස්ත කවියන් කිහිප දෙනෙකු වන පී.බී.අල්ව්ස් පෙරෙරා ,සාගර පලන්සූරිය,විමලරත්න කුමාරගම,එච් එම්.කුඩලිගම,මීමන ප්‍රෙමතිලක, ඇස්. මහින්ද හිමි,පියදාස සිරිසේන වැනි ශ්‍රේෂ්ඨයන් අප අදද සිහිකරන්නේ ඉමහත් බැති සිතිණි. කවිය කුමක්දැයි තේරුම් කරදීම තරමක් අපහසු වැඩකි. අවබෝධය මෙන්ම රස විඳී ගැනීම කවියේ පරමාර්ථය වෙයි. උසස් අදහස් කමණීය භාෂාවකින් ගීතවත් පරිදි කරණ රචනාව කවිය ලෙස මා දකිමි. කවිය යනු කුමක්දැයි වටහා ගැනීම මා ඔබටම භාර කරමි.